Współcześnie znany plafon, nazywany pobocznie plafonierą w niczym nie przypomina swojego ojca, znanego już we wczesnym średniowieczu. Klasyczny plafon spopularyzowany w okresie renesansu, stanowił część sufitu sklepienia, zdobionego sztukaterią, freskiem lub malowidłem na specjalnie podwieszonym płótnie, które również znajduje się w materiałowej obramówce wykonanej z innego gatunku tekstylnego, w celu zbudowania optycznej głębi i wyciągnięciu na pierwszy plan centralnego punktu malowidła. Z uwagi na charakter epok renesans i barok spopularyzowały plafony pod względem poziomu zdobień i dekoracji, wprowadzając na salony plafony iluzjonistyczne, skupiającej się na tematyce religijnej lub mitologicznej, w zależności od epoki ni głównego kierunku ideologicznego.

Obecnie plafonem określa się nadal malowidła wykonane na suficie, ale także inne elementy zdobnicze, znajdujące się w obramowaniu, jednak bardziej popularne jest pod nazwą lampy oświetlającej sklepienie. Plafony świetlne to nic innego jak podwieszane, bezpośrednio przy linii sufitu lampy wykonane ze szkła, plexi drewna lub metalu, które w zależności od warunków architektonicznych pomieszczenia stanowią ciekawą alternatywę dla klasycznej lampy wiszącej.

Na rynku oświetleniowym plafony występują w różnych rozmiarach, zarówno pod względem wysokości, jak i średnicy, oraz samego kształtu klosza- kopuły lub spłaszczonego walca. Plafony stanowią najlepsze rozwiązanie w przypadku pomieszczeń niskich, w których konieczne jest kompleksowe oświetlenie pomieszczenia, bez ograniczenia miejsca w postaci długich zwisów lamp czy żyrandoli.